حسابرسی فرایندی است بسامان به شکل جمعآوری و ارزیابی بیطرفانهٔ شواهد دربارهٔ ادعاهای مربوط به فعالیتها و وقایع اقتصادی برای تعیین میزان انطباق این ادعاها با معیارهای از پیش تعیینشده و گزارش نتایج به اشخاص ذینفع («بیانیهٔ مفاهیم بنیادی حسابرسی
این تعریف به صورت عمده و جامع ارائه شدهاست تا انواع مختلف حسابرسی را شامل شود. برخی از عبارات این تعریف نیاز به توضیح بیشتری دارد. عبارت فرایند بسامان بر این نکته دلالت دارد که حسابرسی بر اساس برنامهریزی مناسب انجام میشود. برنامهریزی مناسب شامل جمعآوری و ارزیابی بیطرفانه شواهد است. حسابرسان باید با حفظ بیطرفی نسبت به جمعآوری و ارزیابی مربوط بودن و اعتبار شواهد بپردازند. اگر چه نوع، میزان و قابلیت اتکای شواهد در کارهای مختلف حسابرسی میتواند متفاوت باشد، اما جمعآوری و ارزیابی شواهد، بخش اعظم فعالیتهای حسابرسان را تشکیل میدهد. شواهدی را که حسابرسان جمعآودربارهٔ نند باید دربارهٔ
هدف حسابرسان از مقایسه شواهد جمعآوری شده با ادعاهای مربوط به فعالیتها و وقایع اقتصادی، تعیین میزان انطباق ادعاهای مزبور با معیارهای از پیش تعیین شده است. اگر چه معیارهای مختلفی برای تعیین میزان انطباق وجود دارد، اما در تنظیم صورتهای مالی اساسی، معمولاً معیار اصلی و مورد قبول،
( اصول حسابداری یا استانداردهای حسابداری )
است. در بند ۲ بخش ۲۰۰ استانداردهای حسابرسی کشور (۱۳۸۶) نیز تأکید شدهاست که هدف از حسابرسی صورتهای مالی، اظهارنظر نسبت به این موضوع است که آیا صورتهای مالی براساس استانداردهای حسابداری تهیه شدهاست یا خیر.
آخرین عبارت مهم، یعنی گزارش نتایج به اشخاص ذینفع، بیانگر نوع گزارشی است که حسابرسان برای اشخاص ذینفع تهیه میکنند. اشخاص ذینفع میتواند شامل سهامداران، اعتباردهندگان، کارکنان، تأمین کنندگان مواد و کالا، سازمانهای دولتی، بورس اوراق بهادار و گروههای دیگر باشد.